تا حالا شده یه بچه کوچولوی تپل موپل رو بدن بغلتون ...
اولین فکری که به ذهنتون می رسه اینه که لپشو بکنید یا گازش بگیرید یا اگه خیلی مهربون باشید تو بغلتون محکم فشارش بدید.
اون درد می کشه اما شما چون دوسش دارید این طوری باهاش رفتار می کنید.
اگر کسی هم بگه چیکار می کنید می گید بچه خودمه (خواهرخودمه، برادرخودمه یا ... )، دوسش دارم ... .
همینه قضیه رابطه ما با خدا اونجایی که در حدیث قدسی می فرماید:
مَن طلبنی وَجَدَنی / و مَن وَجَدَنی عَرَفَنی / و مَن عَرَفَنی اُحِبَنی / و مَن اُحِبَنی عَشَقَنی / و مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ / و مَن عَشَقتَهُ قَتَلتَهُ/ و مَن قَتَلتَهُ فَعَلَیَ دیَتَهُ / و مَن عَلَیَ دیَتَهُ و اَنا دیتَهُ
آن کس که مرا طلب کند، من را می یابد / و آن کس که مرا یافت، من را می شناسد / و آن کس که مرا شناخت، من را دوست می دارد / و آن کس که مرا دوست داشت، به من عشق می ورزد / و آن کس که به من عشق ورزید، من نیز به او عشق می ورزم / و آن کس که من به او عشق ورزیدم، او را می کشم / و آن کس را که من بکشم، خونبهای او بر من واجب است / و آن کس که خونبهایش بر من واجب شد، پس خود من خونبهای او می باشم. [الجواهر السنیه، ص 94 - بحارالانوار، ج 67، ص 25]
گاهی آدم فکر می کنه چرا همه چیز علیه اونه، با وجود اینکه گناهی نکرده یا اگر هم گناهی کرده توبه کرده ؟!
اینجاست که شیطان دست به کار میشه
دلش رو به هزار تا راه و بیراه می بره
شاید خدا منو فراموش کرده ... ؟!
شاید بنده خوبی نبودم ... ؟!
شاید خدا دیگه دوستم نداره ... ؟!
شاید ... ؟!
شاید ... ؟!
غافل از اینکه خدا دوست داره بنده اش رو در سختی بیاندازه تا در کوره های سوزان آبدیده بشه و بشه همون بنده دوست داشتنی خدا
غافل از اینکه چون خدا دوسش داشته اینقدر سخت آزمایشش کرده
مگه توی عالم کسی برای خدا عزیز تر از ائمه بوده ؟!
چقدر سختی کشیدن ایشان
چقدر سختی کشید ابی عبد الله (علیه السلام)
چقدر سختی کشید زهرای مرضیه (علیها السلام)
 و ... و چقدر سختی می کشد امام عصر (علیه السلام)
اینجاست که باید از دل سرود: